donderdag 7 februari 2013

Singer Featherweight. Herstellen van thread tension release (5).

Niet alles gaat zo gemakkelijk als het lijkt!

Het bakje waar het spoelhuis in ronddraait wil ik nog schoonmaken. En het kleine schroefje zit muurvast. Ik heb nu wat naaimachine-olie op het schroefje gedaan en wacht gewoon een paar dagen. Meestal helpt dat wel..

Een ander probleem is de thread tension release. Als je iets genaaid hebt en je werk onder het voetje vandaan wilt halen, is het wel zo prettig als de draadspanning ook even los kan, zodat je wat speling bij het garen van de bovendraad krijgt. Anders buigt de naald bijna dubbel en zit je werk muurvast als je eraan trekt.

Dat is mooi geregeld: met de hendel waarmee je je voetje omhoog doet, gaat tegelijk in het binnenwerk van de kop van de machine een metalen armpje bewegen dat dan tegen een klein staafje drukt waardoor je draadspanning los gaat.


Het zwarte bakje van je bovendraadspanning waar +I- op staat wordt van binnenuit de machine opzij gedrukt, zodat de spanning van de twee ronde schijfjes, waar de draad mee wordt vastgeklemd,wegvalt.







En dat gebeurde dus niet bij mijn nieuwe oudje! De hendel keurig omhoog, het armpje binnenin netjes opzij, maar net niet ver genoeg. Net niet tegen het kleine metalen staafje aan.

Ik heb van alles geprobeerd. De hele draadspanningsregelaar verwijderd. De metalen pen die dan nog uit de machine steekt proberen te verschuiven, wat niet lukte.






Zoeken op internet. Uiteindelijk een berichtje gevonden van iemand die het kleine staafje miste en een spijkertje had gebruikt ter vervanging.

Dat zou een mogelijkheid zijn! Een nieuw, iets langer staafje!

Zoeken tussen alle schroefjes (die soms keurig in bakjes zitten), doosjes waarop staat "Gebruikte schroeven", doosjes met schroefjes en spijkertjes die over zijn van de diverse Ikea-meubels hier in huis, de bak met opschrift "Bevestigingsmaterialen" waar lijm, schroeven, bouten en moeren en draadnagels zitten, in zakjes of doosjes (die al dan niet open zijn gesprongen..).

Zoekt en gij zult vinden...

En ik vond! Eén langere nagel/spijker. Die ook nog de diameter had van het metalen staafje, maar net iets langer. De kop moest worden gevijld.
Toen passen in de machine. En helaas, het paste zo goed dat ie muurvast zat! Bijna paniek! Even flink doorademen en toch maar proberen weer het staafje eruit te peuteren, met een mesje, een pincet en een saté-prikker. Uiteindelijk lukte het.


Weer wat smaller maken met een ijzervijltje.
Weer passen.
Hele draadspanning in elkaar zetten.
Iets te lang. De draadspanning kon niet strak gezet worden, omdat het staafje het bakje waar +I- op staat te ver van de tension discs (de ronde schijfjes waar de bovendraad tussen wordt geklemd) verwijderd hield.
Alles weer loshalen.
Puntige uiteinde afvijlen.
Weer alles in elkaar zetten.
Nu moet het toch goed zijn!

Van een paar restlapjes een klein shawltje genaaid voor het beertje. Op die manier verberg ik het bovenste deel van het vestje dat ik laatst heb gebreid en niet helemaal naar mijn zin is.


Wel weer wat geleerd: de draadspanningsknop is gemakkelijk te verstellen als je aan de kopse kant van de machine staat, met je linkerhand de ring met cijfers naar links drukt en met je rechterhand aan het chromen eindknopje draait.


De laatste dagen heb ik dit zo vaak gedaan!