donderdag 26 februari 2015

Bedrading van de lamp van een Singer Featherweight vervangen.

Vandaag lekker regenachtig weer, dus een prima dag om te knutselen!
Er liggen een paar klusjes te wachten op het gebied van verlichting. De Singer Featherweight heeft een leuk klein lampje. De oudere modellen hebben het schakelaartje op de grondplaat van de naaimachine. Later heeft Singer lampjes gemonteerd met de schakelaar op de fitting. Voor de bedrading is het latere model inderdaad handiger.

De werking van de schakelaar is zorgen dat de stroomkring gesloten wordt. Vergelijk het met een ophaalbrug: de weg is er nog, maar je kan niet doorlopen.

De lamphouder zit aan de machine vast met één schroef die te bereiken is als je het gloeilampje verwijderd.
De bedrading van de lamp zit beneden vast aan het contact waar je de stekker van het voetpedaal in stopt. Dat contact zit ook met één schroef vast. Je moet daar de twee stroomdraden die naar de lamp toegaan losmaken.
Door aan de lamp te trekken, haal je de draden van onder naar boven door de machine heen.
Als je de lamp los hebt, kan je twee kleine schroefjes zien waarmee het kapje van de lamp vastzit. Die schroefjes bewaar je netjes in een bakje!
Dan schuif je het kapje eraf. Er is nog een klein plat langwerpig stukje kunststof aanwezig. Dat kleine stukje sluit het gleufje voor de bedrading af, de draden lopen door het gaatje dat over blijft. Je ziet het straks nog een keer.
Stop beide onderdelen in het bakje, voor de zekerheid!

Nu zit je de bedrading lopen. Beweeg even het schakelaartje heen en weer, dan weet je hoe het werkt.
Hierboven is geen verbinding, de lamp hoort uit te zijn.
Nu is er contact, de lamp is aan!

Bij deze naaimachine kon de lamp eerst niet uit. Ik kwam er niet achter wat er mis was, maar waarschijnlijk was het gebruikte draad zo dik dat het opgepropt zat tegen het mechaniek en de schakelaar zijn werk niet kon doen.
Maak de twee schroefjes los waar het draad mee vast zit. Neem een ruim nieuw stuk electriciteitsdraad. Strip een deel van de buitenlaag met een draadstripper en van de twee gekleurde draden haal je ook weer de isolatielaag weg, ongeveer 3 cm. Draai de kleine koperdraadjes met de klok mee om elkaar heen en buig het uiteinde van het draad als een slakkenhuisje rond, tot onder het begin. Schroefje in het holletje steken en vastschroeven. Andere draad aan de andere kant, de kleuren maken niet uit.
Het plastic kapje kan er weer op. Schuif het kapje tot halverwege en leidt de draad door de gleuf. 
Neem dan het zwarte plaatje en stop dat op zijn plaats. Het glijdt in richeltjes.
Draai de kleine schroefjes in hun gaatjes, zodat het platic kapje vastzit.

De volgende uitdaging is het leiden van de electriciteitsdraad van de lamp door de machine. Het makkelijkst vind ik het om van onderaf een stuk draad naar boven te duwen, dan de draad van de lamp daar aan vast te maken en daarna het draad weer terug te trekken.
Om te voorkomen dat de draad van de lamp bij de boog van de machine tegen de tandraderen loopt, zit er een metalen plaatje achter de lamp.
Plaats dat in het gat achter de lamp en verberg zo het mechaniek.
Er blijft net een gleufje over voor de draad.

Lamp weer vastschroeven, gloeilampje erin en alle bedrading van onder in orde maken.
Dan de test... De stekker in het stopcontact!
De lamp is aan. Maar dat was het probleem niet! Kan ie nu ook uit?
Ja, nu reageert de lamp op de schakelaar, zoals het hoort.
Deze Singer 221 Centennial is weer een stapje verder in de revisie....

woensdag 25 februari 2015

Mini naaimachine, mini muis en mini Bee.

Vandaag een bijeenkomst van ons groepje. Vorig jaar voor het eerst met elkaar kennisgemaakt en allemaal bordurend aan het Randje Per Week, maar inmiddels een hecht groepje dat van alles samen onderneemt en ook ander technieken dan borduren uitprobeert. 
Vandaag nam ik twee Featherweights mee om nog eens te oefenen met het patroontje dat ik ontworpen heb om bij Bossche Quilts en Meer in Den Bosch te doen na de Onderhoudsworkshop van 8 maart. Het is de bedoeling dat iedereen dan haar naaimachine heeft afgesteld en we iets gaan maken om te testen of de machines het goed doen.
Ik heb een tasje gemaakt dat in de koffer van de Featherweight past, onder de boog van de machine. Hier kan een spoeltjesdoosje in en bijvoorbeeld naaimachinenaalden. Gewoon wat spulletjes die je altijd nodig hebt als je met je naaimachine bezig bent.

Het schrijven van het patroon kostte veel tijd om zorgvuldig te doen en dan nog is het afwachten hoe anderen het lezen. Heel leerzaam dus voor mij om dat te ervaren!
En ook goed om weer eens te zien hoe iemand zonder Featherweight-ervaring kan werken met het naaimachientje. Het voetpedaal is wennen, maar verder ging het uitstekend!
Het resultaat van een ochtendje werken, babbelen, snoepen en gezelligheid!

En ik ben ook verwend met kadootjes, omdat ik eind van deze maand weer niet jarig ben vanwege Schrikkeljaar... Een paar handwerkspulletjes, maar ook lekkere dingen en patroontjes.
Saskia haakt en breit mini diertjes en dit muisje met tasje en mandje kreeg ik kado. Ongelooflijk klein!
Even bij de collectie van eerdere geschenken! Wat een geduld hè!
 En zo lijkt het nog groot, maar nu even zoals het in de boekenkast staat...
Snel een veilig plekje gezocht, voor er iets in de stofzuiger verdwijnt...

Maar goed, we hadden dus een mini Bee en na afloop reden we met een omweg naar het station, een route via Oosthuizen om bij De Quiltmuis nog wat bolletjesborduurnaalden, lapjes en een patroon voor een ster aan te schaffen. 
Ik wil de Kerstquilt in het midden beginnen met de ster, dus met allerlei randen eromheen. Ik heb nog stroken van de Jelly Roll, die heel goed te gebruiken zijn bij dit patroon.
Bovendien lijkt het me een leuke techniek, zo'n ster maken! 







dinsdag 24 februari 2015

Ruby Beholder.

De Ruby Beholder is een handig hulpmiddel om kleurwaarden te vinden.
Als je door het rode plastic kijkt, zie je alles als door een rode waas. Kleuren vallen weg en wat over blijft is donker, middel of lichtrood.

Zo kan je lapjes sorteren op kleurwaarden.

Vandaag kocht ik een lapje gele stof. We waren een dagje naar Den Haag en ik miste laatst iets geels. Den Haag heeft een quiltwinkel buiten het centrum, maar de TomTom wist de weg, dus we zijn er gekomen.
Het gele lapje contrasteert met het rood van de hoes van mijn iPad.
Tot je kijkt door de Ruby Beholder.
Ik denk dat een verschil in kleurwaarde van lapjes naast elkaar een quilt levendiger maakt. Maar je kan ook een verloop in kleurwaarde van de ene naar de andere kant van een quilt willen voor een bepaald effect. En de kleurwaarde van effen lapjes is nog wel te zien, maar hoe zit met met een stof met motiefjes?
De kleurwaarde is dus wel iets om op te letten.

Ik heb met het glaasje voor mij oog naar foto's van quilts gekeken en het bijzonder boeiend!

Het open raampje van de Ruby Beholder is om een deel van een lapje stof op te kunnen zoeken en af te kunnen tekenen. Zo kan je ook een deel van een motief van een stof selecteren op kleurwaarde.

In de beschrijving van dit handige kleurwaarde zoekertje staat dat dat deel van het plaatic kwetsbaar is en dat de randen van het raampje snel kunnen breken. En ook daar hebben ze gelijk in!
Ik ga nu op zoek naar de secondenlijm.....



maandag 23 februari 2015

Gelukt!

De eerste dag van de voorjaarsvakantie stond toch wel in het teken van de Frozen Featherweight..
Ergens zal iets vast in het systeem van stangen, raderwieltjes en overbrengingen. Maar waar?
Aan de onderkant van de machine was geen schroefje goed te bereiken, vandaar dat ik achter de faceplaat begon met loshalen. Ik wilde de stang waar de naald aan vastzit eens loshalen en stuitte meteen op het probleem dat die muurvast zat.
De schroef die hier wordt aangewezen houdt de naaldstang op zijn plaats in het mechanisme, zodat de naald heen en weer gaat als het vliegwiel draait. En deze stang was niet meer te bewegen door vastgekoekt oud vet. Met een aantal wattenstaafjes alle punten waar het plakkerige goedje verstopt zat  bevochtigd met wasbenzine, een beetje kracht en zowaar kwam er wat beweging. Weer wasbenzine erop, weer aan die stang duwen en trekken, tot hij heen en weer kon bewegen. Nadat ik alles schoon had gemaakt, viel me pas op dat de onderkant van de machine nu ook vrij was! Ik kon alles draaien zoals het hoort.

Alleen was de timing niet goed meer. De timing is goed als de naald net op tijd beneden is om de haak bij de onderdraad een lus van de bovendraad te laten pakken. Timing is dus erg belangrijk. Ik heb wel een 'Adjusters manual', een handleiding voor reparateurs, maar het is niet iets wat ik vaak doe. 

Eerst de onderkant gecontroleerd, zodat er zeker-weten geen draadjes verborgen zaten.
Het ziet er kaal uit onder de klep, maar het hele spoelhuisbakje en de haak zijn verwijderd, schoongemaakt en gecontroleerd.
Daarna kon de opbouw weer beginnen en het afstellen van de haak en de naaldstang.
Ik ga niet alle details geven, ik ben al blij dat het gelukt is, kan het amper navertellen. Maar de streepjes op de naaldstang zijn belangrijke punten om de timing goed te krijgen.

Natuurlijk moest ik een stukje proefnaaien, op keukenrol doe ik dat meestal. 
Kijk eens wat een mooie steekjes! Deze machine is toch wel weer speciaal! Na al die uren krijg je een band met zo'n Featherweight......

Nu nog de lamp en de motor erop zetten.... Dan wordt het weer een echte naaimachine in plaats van een kale kip.

Problemen of uitdagingen?

Ik heb een Featherweight gekocht zonder koffer, zonder voetpedaal en met de toevoeging dat de machine 'Jammed' was. Dat betekent dat ie vast zit. 

Nu ben ik een positief mens, misschien iets te optimistisch soms, maar ik zag mogelijkheden!
Meestal zit een Featherweight vast omdat er draad achter het spoelhuis is gaan zitten. Dat is gemakkelijk te verhelpen, als je weet hoe dat moet. En dat weet ik!

Verder heb ik wel een voetpedaal en een koffer van een wat beschadigde Singer Featherweight. 
En eventueel is een modern voetpedaal ook te gebruiken.
In plaats van een koffer zijn er ook hele leuke tassen voor naaimachines, zoals deze:
En als het helemaal hopeloos was met die machine, kon ik altijd nog onderdelen gebruiken. De prijs was redelijk. Ik vermoed dat de koffer, het voetpedaal en de machine los verkocht zijn, om iets meer op te brengen dan een niet-werkende machine die compleet is.

En toen kwam ie binnen. Een mooie machine, gewone gebruikssporen, netjes van onderen en achter de faceplaat. Geen draad te zien. Eigenlijk geen enkele reden te bedenken waarom ie het niet zou doen.

En dat niets doen moet je heel letterlijk nemen! Deze machine noem je Froozen, bevroren. Het vliegwiel kan je niet draaien. Nou, één mm naar links en één mm naar rechts. En dan zie je het spoelhuis aan de andere kan minder dan een halve mm bewegen. En ook achter de faceplaat voel je dat er een connectie is. 
Alsof er een reanimatie nodig is. En dat is het ook!

Ik kwam er zelf niet uit, maar op Facebook is een groep liefhebbers van Singer 221 en 222. Het is een besloten groep, maar je kan jezelf aanmelden om mee te doen en de berichten te kunnen lezen.

Hier vind je allemaal mensen die elkaar foto's laten zien van hun lieveling, van de nieuwste aanwinsten, van jaloersmakende mazzeltjes en ook van wat ze die dag genaaid hebben met hun Featherweight.

En je kan daar vragen stellen! Genoeg mensen die advies willen geven en bereidwillig zijn om zich te verdiepen in een probleem.
In mijn beste Engels heb ik daar om raad gevraagd. Natuurlijk kwamen er allerlei adviezen hoe ik draad moest verwijderen en het kostte moeite om duidelijk te maken dat alles vast zit. Dus bepaalde schroeven kan ik ook niet bereiken, als ze nu 'bevroren' aan de achterkant zitten. Normaal draai je aan het vliegwiel en kan je erbij, maar nu niet.

Gelukkig kwam Carmon Henry (van www.april1930.com) op het idee dat ik een foto zou laten zien van het binnenwerk. En omdat dat er goed uitziet denkt hij aan een timing probleem. Nu heb ik een foto gemaakt van de machine (links) met daarnaast een goed werkende. En je ziet het verschil!
Beide machines staan aan de onderkant met het spoelhuis en de haak die de draad moet pakken in dezelfde stand. Echter achter de faceplaat is de positie heel anders! De draadhefboom staat bij de linkermachine halverwege en rechts bovenaan. 

********(Rechts staat de draadhefboom in de positie die hij moet hebben als je je naaiwerk onder het voetje vandaan wil halen. Heel belangrijk om op te letten!! Zo voorkom je dat de bovendraad onder vast komt te zitten in het systeem.)***********

Een stukje dichter bij de oplossing, denk ik als optimist! Nu kan ik zelf ook weer informatie gaan zoeken. Over de timing van een machine, dat onder en boven synchroon lopen. En hoe ik alles los moet krijgen om dit te herstellen.....

Ik houd niet van legpuzzels, maar dit puzzelen is wel leuk!

Het onhandige van een wereldwijde groep is dat als ik iets post, de mensen aan de andere kant van de aarde aan het slapen zijn, of werken. Dus de communicatie gaat iets gefragmenteerd! Maar er zal antwoord komen. Ook daar zijn mensen die van deze puzzeltjes houden...

Wordt vervolgd! 



vrijdag 20 februari 2015

The Great British Sewing Bee.

The Great British Sewing Bee is weer op BBC2 te zien. Daar strijden gewone huis-tuin-en-keuken-amateurs om de ereplaats. Wie kan het best alle opdrachten aan? Iedere aflevering valt er iemand af na het maken van twee opdrachten. Dat kan een blouse zijn of een avondjurk of kinderkleding, van alles dus. En de stoffen variëren van katoentjes tot ragfijne doorschijnende glijstof. 

Omdat mijn gehoor niet optimaal is, gaat het Engels voor mij te snel om het programma goed te kunnen volgen.
Ik zet dan de ondertiteling aan op 888. Dan krijg je de Engelse ondertiteling erbij en met wat ik wel versta is dat genoeg.
Gisteravond waren er Singer Featherweights in gebruik. Het thema was dan ook kleding uit de jaren '50. Een klein stukje van het programma is te zien volgens deze link:  (KLIK)

En de hele aflevering zie je hier:  (KLIK).

Mocht je interesse hebben in een Featherweight, er zijn er een paar klaar. Schoongemaakt, gecontroleerd, afgesteld en getest! (Het Singer Winkeltje)



dinsdag 17 februari 2015

Werk, workshop, winkeltje...

Het was vorige week de drukste week van het schooljaar! Twee open avonden. Een studiedag. Afscheid van een collega. En zelf als ouder naar de school van de middelste zoon.

Een open avond is om de school te presenteren aan leerlingen van groep 8. Dat vergt natuurlijk de nodige voorbereiding, want er moeten boeken en spullen klaar staan in het klaslokaal. Een paar practica uit klas 1 en 2 zijn zelf te doen. 
En het lokaal wordt aangekleed met mooie oude posters met afbeeldingen van kippen en planten. Die hangen dan voor de ramen, zodat het geen zwarte gaten zijn in de avond.

Twee avonden heb ik mondslijmvlies afgenomen om de 8e-groepers hun eigen cellen te laten zien.
Het is leuk om de leerlingen vol verwachting rond te zien kijken. Terwijl onze eindexamenleerlingen zich als (bijna-)jongvolwassene nu oriënteren op hun volgende opleiding! 
Thuis ben ik bezig met de voorbereiding van de workshop in Den Bosch, bij Bossche Quilts en Meer. 
Ik schrijf het patroon en voer het zelf uit, waarna ik weer wijzigingen aanbreng in de tekst. Gelukkig heb ik een paar vriendinnen die als proefkonijntje willen dienst doen. Komt helemaal goed!

En natuurlijk vraagt het winkeltje ook wat tijd. Ik leer facturen maken met Excel. Er zijn mailtjes met vragen en probleempjes. Mailtjes met bestellingen en mailtje voor bestellingen. De naaimachine uit Het Singer Winkeltje werd verkocht en is een tweede leven begonnen! 

Als ZZP'er moet je ook tijd schrijven om te laten zien dat je echt een bedrijfje hebt.
Nu is dat geen probleem! Het testen van naaimachines is immers een onderdeel van mijn bezigheden.
Ook dat vergt weer administratie, want na het schoonmaken, oliën en smeren gaat er per naaimachine een briefje in de koffer met het serienummer, wat er gedaan is, wat er nog gedaan moet worden en of de machine getest is. 

Bij het testen wordt de machine eerst afgesteld (onderspoel, stukje stikken, bovenspoel) en daarna gewoon lekker gebruikt.
Zo wordt de olie goed verdeeld en kan ik het geluid beoordelen. Iedere Featherweight klinkt anders, maar dat is niet per se verkeerd. Ik test zonder onderlegger, zodat de tafel als klankkast kan dienstdoen.
Dan heb je nog verschil in geur. En in tempo! Er zijn onder de FW's snelnaaiers en bedachtzamere types. Nu maakt dat niet veel uit, want bij patchwork stik je steeds kleine stukjes, maar het is wel een verschil.

Ik merk dat ik een zwak heb voor de wat meer gebruikte naaimachines. Met slijtplekjes van de armen die de stof hebben geleid. Veel gebruikt en gewaardeerd. Machientjes die net zo goed naaien als de bijna niet gebruikte!
Naaimachines komen in allerlei condities binnen. Mooi, als nieuw. Als nieuw maar vastgelopen. Goed gebruikt, en goed onderhouden. Gebruikt en niet onderhouden. Gebruikt en teveel onderhouden, dus vet. Behoorlijk vies. Sleets. Echt beschadigd. Met origineel voetpedaal. Met nieuw voetpedaal (zonder die rare knop). Zonder voetpedaal. Met koffer. Zonder koffer (misschien voor onderdelen?). Dan zijn er oude naaimachines met een klein lichtknopje onderop en een paar jaar later werden ze gemaakt met het lichtschakelaartje op de lamp zelf. En machientjes met een gestreepte faceplaat en met een z.g.n. scroll-faceplaat. En de Centennial, de uitvoering met het blauwe randje op de badge, van het 100-jarig bestaan van Singer. 
Veel variatie dus, terwijl het allemaal zwarte Singer 221's zijn.
En allemaal moeten ze nagekeken worden, vertroeteld en een nieuw huis krijgen. Waar ze hopelijk weer veel gebruikt worden!




zaterdag 7 februari 2015

Het Singer Winkeltje.

Woensdag j.l. zou mijn moeder 80 jaar geworden zijn als ze niet drie jaar geleden was overleden. Ik vond het een mooie datum voor een nieuwe start. Een officiële start van Het Singer Winkeltje.

Een paar maanden geleden was ik het winkeltje begonnen als een grapje. Om wat spoeltjes voor de Singer Featherweight te verkopen, want die kan je niet makkelijk aanschaffen. En om zelf een voetje te proberen en als ik er enthousiast over was er een aantal door te verkopen. 
Ook kon ik een paar Featherweights uit mijn collectie kwijt aan echte liefhebbers. En omdat ik daar gelijk een workshop onderhoud bij gaf, kwam er vraag naar Onderhoudsworkshops. 

De workshop in Oosthuizen bij  de Quiltmuis was een groot succes en er staan er al 2 officieel op het programma (volgeboekt) en er zit nog het één en ander aan te komen. 

Allemaal leuk, maar dan moet er wel wat geregeld zijn.
Dus nu is Het Singer Winkeltje officieel ingeschreven als bedrijfje. De meneer bij de Kamer van Koophandel lachte niet eens toen ik vertelde wat mijn plannen waren! Heel serieus werd van alles opgeschreven en werden er labeltje geplakt en categoriën gezocht waar Het Singer Winkeltje onder valt. Dan zie je dat er wel vreemdere bedrijfjes zijn, dan een virtueel winkeltje in oude Singer naaimachines en wat onderdelen....

Na 20 minuten stond ik weer buiten. Tijd om even de stad in te gaan. En om eens rond te kijken in Amsterdam.
Het  Centraal Station waar aan de achterkant, de IJ-zijde, een glazen overkapping voor de bussen is gekomen. Ze zijn al jaren bezig, maar nu begint het er steeds beter uit te zien.
De overkant van het IJ, het water dan Amsterdam-Noord scheidt van de rest van de stad.
En een blik de andere kant op. Donkere wolken en toch schijnt de zon op de nieuwe gebouwen. Een spannend beeld geeft dat.

Onder het spoor door liep ik de stad in.
Door de winkelstraten te vermijden, kom je dan op hele rustige mooie stukjes van de stad. En ik kon in het zonnetje de Prinsengracht aflopen. Het was heerlijk weer!
Typisch Amsteram vind ik dit, grachtenhuizen, pakhuizen, een fietster die tegelijkertijd telefoneert... 
Woonschepen langs de gracht en nog net het stuur van een fiets te zien die aan de brugleuning is verankerd met meerdere sloten.
Voormalige pakhuizen die nu appartementen bevatten. Met liefde gerestaureerd. Zo blijven ze behouden.
Net als bij naaimachines: gebruik is het beste onderhoud!

Als laatste een foto van de Westertoren met op de hoek het Anne-Frank-Huis. Indrukwekkend.

Nog een boekje gekocht over zzp-ers. Dat zijn zelfstandige ondernemers zonder personeel. Er staat van alles in. Vooral wat je allemaal bij moet houden, uren, kilometers, inkoop en verkoop. 

Dat zijn zaken waar mijn moeder erg goed in zou zijn geweest, als voormalig boekhoudster. Zo zie maar, 4 februari was een goed uitgekozen dag! Een beetje steun van de goede geërfde genen is welkom!

Nu heb ik weer wat nieuws in Het Singer Winkeltje geplaatst.

Een mooie Singer Featherweight.
Blikjes met allerlei voetjes en de originele schroevendraaiers.
En het kleine olieflesje dat zo handig bleek tijdens de workshop.
Wil je eens een kijkje nemen? Dat kan nu ook via deze link: www.hetsingerwinkeltje.nl.