donderdag 31 december 2015

Laatste blogje van 2015!

Alweer de laatste dag van 2015! Wat is dit jaar snel gegaan en wat is er veel gebeurd. Leuke dingen en verdrietige dingen, zoals dat bij iedereen wel is gegaan! En zoals het in 2016 ook zal zijn. 

De officiële start van Het Singer Winkeltje en alle contacten die daaruit voortkwamen, de tripjes door Nederland voor een workshop, allemaal erg leuk en gezellig! 

Voor 2016 staat er ook het een en ander op het programma, dus ik zal veel mensen in het komend jaar ook weer zien!

En dan de uitstapjes met de dames van het Randje-Per-Week groepje, inmiddels de Singer-"meisjes" want allebei nu verslaafd aan de Featherweight. Minder borduren, meer patchwork en quilten. Alledrie nu bezig met de Moda Mandjesquilt.
Vorige week nog samen naar Amsterdam geweest, heerlijk gelopen door de stad, veel gelachen en gepraat. 17 januari gaan we samen naar Atelier Bep met de oude naaimachientjes!

En over oude naaimachientjes gesproken....
Ter illustratie van het oude jaar, deze foto van een zeer fitte dame. Ik moest aan deze kaart denken toen ik met een andere oude dame bezig was...een Singer Featherweight uit 1939!
Zeer veel gebruikt, behoorlijk versleten. Maar ik vermoed dat ze een trouwe vriendin is geweest. 

Als je denkt dat het blad niet zo mooi is, heb je gelijk. Maar ik weet hoe ze er uitzag toen ze binnenkwam...


Om maat te houden waren er een pleister, schilderstape en plakband over en naast de steekplaat geplakt. De pleister was van ouderwetse kwaliteit, niet huidvriendelijk maar zo eentje die een week bleef zitten of je nu gaat douchen of zwemmen...
De schilderstape was van papier met draden erdoor voor de stevigheid. Hoelang zat dit er al op?
Ik geef toe dat ik er een hard hoofd in had. Zou dit wel goed komen?
De steekplaat kreeg ik van zijn plaats. Door een badje groene zeep was die snel schoon. Echter, op de zwarte delen van de naaimachine mag je alleen met een beetje water, wasbenzine of naaimachine-olie.
En krabben mag met je nagel of wat ik deed, ook met een bamboe vorkje. Heel voorzichtig! De oude lijm weken met wasbenzine op een viltje en dan pulken en wegkrabben, millimeter voor millimeter.
Deze naaimachine is van oorsprong Amerikaans, die oude Amerikaanse machines hebben een vliegwiel met een glimmende rand.
Een ander bewijs van nationaliteit is het serienummer dat met een A begint. De Schotse machines beginnen met een E.

En het laatste wat de afkomst verraad is de 110V motor. Voor deze machine heb je een omvormer nodig, dus ik moest het voetpedaal van Marge lenen om haar vier jaar jongere zuster eens te testen. Zelf ben ik dan ook verbaasd als het lampje keurig gaat branden en de machine meteen reageert op het voetpedaal! De riem afstellen en het resultaat is veelbelovend!

En met een schone faceplaat en alles gepoetst en gesmeerd ziet dit oudje er weer veel beter uit!
Dus een sleetse machine, maar van binnen nog springlevend. En net als wij klaar voor het nieuwe jaar!

Ik wens iedereen een heel goed en veilig Oud-en-Nieuw en een heel gelukkig, gezond en creatief 2016!