zondag 28 februari 2016

29 februari. Mijn geboortedag!

Het is zover: eindelijk weer echt jarig!
De dertiende keer dat ik 29 februari meemaak. Of eigenlijk dus de veertiende keer, want mijn geboortedag telt ook mee natuurlijk!

We vierden het de 28e, want wij hebben vakantie maar dat heeft niet iedereen van de familie.

Vreselijk verwend ben ik! Eerst al door de quiltvriendinnen en nu door de visite. Even showen.....

Een nieuwe mobiel omdat de oude geen updates meer deed. En ook vol liep met foto's.

Sloffen van het warme merk.

Een zelfgemaakt speldenkussen!

Een pakketje van De Quiltmuis met een toepasselijke tekst.

En een bon om daar zelf nog lapjes uit te zoeken. Helemaal geweldig!

Het patroon van de Switch! Zelf uitgekozen en al uitgeplozen.

Een boekje met patronen. Zit heel veel bij wat mij leuk lijkt om te maken en te dragen.

Een quiltboek met kleine quiltjes. Die wil ik ooit helemaal allemaal gemaakt hebben!

En Saskia heeft weer een muisje gebreid!
Nu de vitrine opgeruimd is heb ik al haar kleine beestjes leuk bij elkaar gezet.
Met het vingerhoedje erbij zie je goed hoe ongelooflijk klein ze zijn. Heel bijzonder hè!

Het bevalt me prima om jarig te zijn. En echt jarig is nog leuker! Weer vier jaar wachten....




woensdag 24 februari 2016

De griep en de Switch!

Twee weken ben ik ziek geweest. Eerst duizelig en een raar hoofd, daarna vreselijk verkouden en hoesten. Beurtelings lekker warm of ijskoud. En moe, Moe, MOE!!!

Ik kreeg ontbijt op bed. Werd heerlijk vertroeteld!
Gelukkig gaat het nu weer beter en heb ik weer energie om iets te doen.

Waar ik me de laatste tijd mee geamuseerd heb is kijken en puzzelen aan de Switch! Dat is een quilt van Ellen van Ellie's Quiltplace. Toen ik hem voor het eerst zag was ik er helemaal weg van.
Op haar blog zag je de quilt groeien. En het boeide me zo! Simpele blokjes lijken het en een eindeloze herhaling.
Ellen zet de blokjes met de hand in elkaar, maar met zoveel naaimachines in huis was ik dat niet van plan. Ik vroeg me af hoe je de blokjes makkelijk in elkaar zou kunnen zetten.

Na het middenstuk begon Ellen aan de randen. Ook al zo leuk! Maar moeilijk, dacht ik. Die stengels, zo lastig! En al die blaadjes en mooie bloemen...
Maar nu ik met de Moda Mandjes Quilt bezig ben en het appliqueren erg leuk vind, leken de randen van de Switch al minder moeilijk om te maken. Met die Perfect Stems van Karen Kay Buckley (video) kan je lange stengels maken, dus dat probleem viel ook al weg.

Volgende week ben ik jarig en als cadeau heb ik de Switch gevraagd. En heel lang naar de foto's gekeken.
Ik denk dat ik nu weet hoe ik het ga aanpakken.
Ik heb voor de analyse een stukje van het patroon nagetekend. Daarna de quilt in rijen verdeeld. Dan wordt het patroon al duidelijker. Stroken stof en blokjes snijden. Geen stoffen nemen die een onder en bovenkant hebben, maar een patroontje dat aan alle kanten gelijk is. Heb je wel een stof met een richting, dan staan op het patroon de tips om het goed te doen. En natuurlijk vind je die mooie randen ook op het patroon! 

Ik heb er zin in om te gaan beginnen, 1/4 inch voetje bevestigen en huphup aan de slag!
Eerst moet er echter nog het een en ander af, want er ligt van alles dat nog een klein beetje aandacht nodig heeft. Dan is deze nieuwe quilt een goede stok achter de deur....

Wil je ook iets lezen over de Switch! van Ellen? Klik dan even HIER! om naar het blog te gaan en dan zie je alle berichten over de Switch!
Zou je ook de Switch! willen maken? Het patroon vind je in de webshop van Ellie's Quiltplace.(klik).

En wil je de Switch! (of een andere quilt) op een Featherweight maken? Dat kan ook! Want er staan weer nieuwe machientjes in Het Singer Winkeltje!!!

woensdag 10 februari 2016

Een bijzondere quilt op een aparte plaats...

Als je bij ons in de buurt in het winkelcentrumpje naar de Lidl gaat en met je karretje weer naar buiten komt, loop je tegen een stomerij annex kledingverstelzaakje aan.
En daar hangt nu deze quilt!
Deze foto is genomen door mijn 'buurt'-vrouw Anja Rozendaal. Mij lukte het niet de quilt er in zijn geheel op te krijgen, aangezien er steeds dames aan het werk waren op de naaimachines die ervoor staan.

Ik had wel wat details gefotografeerd. 
Mooie applicaties! 
Stiksteekjes om de touwen weer te geven. 
Bloemenrand met kleurige bloemen en ranken.







De quilt hangt daar om verkocht te worden. 

Nu ik zelf met een appliquatiewerkje bezig ben, besef ik pas goed hoeveel tijd er in deze quilt is gaan zitten!

De Moda Mandjes Quilt vordert. De blaadjes gaan al beter.

De rondjes hebben nog wat oefening nodig...
Maar het gaat en het is leuk om te doen. Dat is toch het belangrijkste!



dinsdag 2 februari 2016

Koffertjes.

De koffer van een Featherweight is zwart bij de zwarte Featherweights en mint/blauw bij de witte Featherweights.

De zwarte koffertjes lijken allemaal erg op elkaar. Toch zijn er wel verschillen.

Het opvallendste verschil zit in de maat. Dat is niet zo duidelijk, zelfs niet als je de twee uitvoeringen naast elkaar zet. 

Maar als je een smalle Billy-boekenkast van Ikea hebt, zoals ik, en veel naaimachientjes, dan passen alleen de smalle koffertjes in die boekenkast. 
De smalste zwarte koffertjes zijn 33 cm breed. De koffertjes voor de witte Featherweights zijn 32 cm breed.
De brede zwarte koffers zijn 36,5 cm breed. Een smalle Billy-boekenplank is 36 cm..

Gelukkig passen twee brede koffers op één plank in een brede Billy-boekenplank, dus dat komt toch wel goed.

Een tweede verschil zit in de herkomst. De Amerikaanse oude koffers hebben een leren (beter: 'lederen'...) handvat.
Daarna kwamen de bakelieten handvatten.
En de witte Singer Featherweights hebben een blauw plastic handvat.

Dan de sloten!
De oudste koffertjes hebben sloten van glanzend metaal.
De nieuwere hebben sloten van aluminium. De sleuteltjes zijn trouwens ook verschillend! Zie je dat het sleutelgat al anders is?!
En de witte koffertjes hebben slotjes met een klepje en geen sleuteltjes.

De maat van de koffers laat zien hoe het binnenwerk is. De smalle koffer heeft een grote losse bak bovenin. De bredere koffers hebben een houder voor het voetpedaal in de deksel gekregen en een klein bakje voor de accessoires aan de linkerkant. Dat bakje was eerst zwart metaal en werd later van rood plastic.

Kleinere variaties zijn de binnenbekleding van de koffer. 
Gewoon zwart, maar ook met bloemmotieven in reliëf. Of een meer abstract motief.

De koffertjes voor de witte naaimachientjes hebben vaak een papieren bekleding met een ruitje, pied de poule.
De meeste koffers die ik zie zijn gewoon tot heel erg mooi. Stond de koffer in een ruime kast en is de machine weinig gebruikt, dan is de koffer soms als nieuw!

Maar er zijn ook koffers die flink te lijden hebben gehad, terwijl ze hun kostbare inhoud beschermden...

Het is niet voor iedereen duidelijk dat vochtige plaatsen geen geschikte omgeving zijn voor naaimachines en/of koffertjes! Lubbers in de buitenbekleding van de koffer kan het gevolg zijn. 
De koffer is van hout en als de bekleding heel erg is aangetast kan je die verwijderen en de koffer schilderen of er iets anders opplakken.

Ik kreeg ooit een naaimachine binnen waar de spoolpin (de kloshouder) door het deksel had geprikt. Dat krijg je als een machine niet goed verpakt wordt. 
Deze week heb ik moed verzameld en de splinters verwijderd, een deel van het hout weggeschraapt en de splinters er weer ingelijmd. Met diverse gewichten alles zo plat mogelijk laten drogen. 
Zo wordt het niet als-nieuw, maar is de koffer wel weer netjes en nog altijd geschikt voor zijn functie: de naaimachine beschermen tegen schade en stof.
Nog een uitdaging is deze koffer met het lederen handvat zonder leer... Je ziet hoe het metaal van de kern er nog wel is.
Eigenlijk heel stevig, maar het draagt niet zo prettig op deze manier!
Dat ontbrekende handvat is nog in de denkfase, de koffer is alvast opgepoetst. 
Eerst het oppervlak gereinigd. Daarna de make-up: speciale zwarte schoencreme, een sponsje, een kwastje, nog een glansje (sponsje met naaimachine-olie), geduld en tijd...
Ik doe dat niet bij alle koffers, dat hoeft ook meestal niet. Maar soms kan je van een Assepoester-koffer zo weer een prinsesje maken!

Vergeet ook niet zo nu en dan de scharnieren en slotjes te oliën. Op alle draaipunten en waar metaal over metaal glijdt, in het sleutelgat en bij het knopje dat opzij moet om de sloten te openen. Gewoon een druppeltje naaimachine olie. Doe het nu en over 5 jaar weer.... Niet overdrijven, maar niet te weinig.