woensdag 24 augustus 2016

Project Jak.

Het is inderdaad een project geworden, het namaken van het Spakenburgse Jak. Het opmeten en uitmeten, patroon tekenen, bestuderen hoe het jak in elkaar gezet is en waarom het zo in elkaar zit.
Want hoewel het een vrij simpel jasje is, blijkt de constructie heel geraffineerd.
Ik denk dat het zo in elkaar zit, dat het makkelijk op maat te maken is. Een deel is prefab, standaard. En als dat af is wordt het op het lijf gepast en met hier en daar een plooi zit het dan precies goed.
Ik heb de onderkant, het rokje zeg maar, af. En de bovenkant had ik van ongebleekt katoen gemaakt dat ik als voering wil gebruiken. Maar dat zat niet lekker, dus weer puzzelen, waar iets meer stof en waar iets smaller?
Dus voor de herkansing weer een lap ongebleekt katoen gewassen en dat zit nu in de droger.

Inmiddels ben ik wel iets meer te weten gekomen, doordat we vorige week naar het Klederdracht-museum in Amsterdam zijn geweest. Lucie had op Facebook gezegd dat ze er heen wilde en ik wilde dat ook, dus gingen we samen. Altijd bijzonder om met een onbekend iemand op stap te gaan, maar als het om patchwork en quilten gaat is er genoeg om over te praten en het is leuk weer eens iemand te ontmoeten.
Het museum is op de Herengracht en nog niet eens officieel open. Het gebouw zelf is schitterend en heel verzorgd, de expositie is smaakvol vormgegeven en de informatie bij alle klederdracht is informatief genoeg voor een geintereseerde en voor toeristen die Amsterdam en een paar uurtjes en Nederland in twee dagen doen ook goed te volgen.
In iedere kamer wordt een bepaalde dracht weergeven. Met een app kan je via je telefoon de informatie horen (een audiotour), maar er zijn ook A4-tjes te pakken zodat je het kan lezen.


Dit is ook een mooie blouse!
En hieronder is het Spakenburgse Jak. Een kledingstuk voor in de winter. Het werd gedragen met een kleine kap eronder, vandaar die brede schouders,.
Ik zou het jak op een broek dragen, maar er hoort een rok en een tailleband bij.
Zie je dat het ruitje ook op de muur geschilderd is?

De mouwen met de omslag.

Deze twee opstaande puntjes wil ik eigenlijk laten vervallen. En dat rode stofje ook. Het is erg leuk om weer een jakje te zien, zeker als je er onderdelen van herkent.
De vitrine met Spakenburgse mutsjes,

De muren zijn in het museum ook kunstzinnig beschilderd. Hier de Zeeuwse knopen.
Wat je zeker niet moet missen is het toilet! Een echte houten bril, niet ergonomisch vormgegeven of je moet wel hele platte billen hebben...
Lucy zei al dat de bril even omhoog moest. Niet ter inspectie van de hygiene, maar om de mooie motieven te zien. Geweldig he!
Het Klederdracht-museum kan ik je aanraden! Het was er heel erg rustig, we waren eerst de enigen, dus we konden alles goed bekijken. Ik zou zeggen: ga, voor het in iedere reisgids staat en het er altijd druk is.





vrijdag 19 augustus 2016

Aan de strijk.

Gisteren de stoffen voor Het Jak gewassen en gedroogd in de wasdroger. Door diverse mensen was mij geadviseerd eerst te wassen om te voorkomen dat het jakje na een wasbeurt een maat kleiner zou worden. Dat zou jammer zijn van al het werk. Bovendien gebruik ik verschillende stoffen, die allemaal iets anders zullen krimpen.

Begonnen met de randen te zigzaggen.
Daarna alles in de wasmachine op 40 graden. Met Color-catch doekjes en natuurlijk nog handdoeken erbij, zodat de machine niet voor niets draaide.
 En later de hele handel in de droger.
Vanmorgen alle lappen gestreken.

Nu ben ik moed aan het verzamelen voor het begin. De eerste knip met de schaar is het ergst, net zoiets als de eerste kras op de auto.
Omdat ik voor de zekerheid nog deze machine wilde testen voor de nieuwe eigenaresse er morgen mee kennismaakt, een tussendoor-projectje gemaakt.

De inspiratie kwam van de Bee die Marlies Wolda van De Quiltmuis laatst had georganiseerd voor Joke Faber, een Nederlandse handwerkster uit Zweden. Joke was voor vakantie in Nederland en vond het gezellig om met een aantal mensen kennis te maken. Het is de moeite waard om het blog van Joke eens te bekijken, want ze schrijft erg leuk en maakt ook mooie foto's van al haar uitstapjes in Zweden. Bovendien zijn haar borduurwerken geweldig om te zien! Ze kan razendsnel borduren en heeft heel veel gemaakt. Omdat Joke nu met het vliegtuig naar Nederland was gekomen had ze alleen een 'klein' werkje mee dat binnen 2-3 dagen af was. Ik vond het nog een hele lap!

http://johanna-zweden.blogspot.nl


Een van de deelnemers aan de Bee had een rol mee waarin ze haar nog-niet-aan-elkaar-genaaide quiltblokken of stukjes kon neerleggen en opgerold zo mee kon nemen. Dat leek mij ideaal! 
Als je net op de eettafel een rangschikking hebt gemaakt is het vervelend als alles weer in een bakje opgeruimd moet worden. Ik maak dan wel foto's van het geheel, maar voor je het weet is er iets weg.

Als je flanel aan de binnenkant hebt, blijven je stofjes bijna vanzelf plakken en schuiven zeker niet zomaar weg. Toevallig kreeg ik een naaimachine binnen die heel goed verpakt was met oude lappen flanel. Wat een gelukkig toeval!

Zo heb ik het gemaakt:
-een lap flanel 
-een lap mooie stof
-stroken stof van zelfkant naar zelfkant (110 cm x 3 cm)/ vier lintjes

1. Naai de lappen met de goede kanten rondom op elkaar, laat een stukje open om te keren.
2. Knip de hoekjes schuin weg, keer de lap en strijk.
3. Naai op korte afstand van de rand rondom, zo blijven de naden plat.
4. Strijk de strook over de lengte dubbel, vouw open en knip op de strijknaad.
5. Naai van de stroken bandjes van ongeveer 50 cm ( maakt niet uit hoe, ik heb in de uiteinden knoopjes gelegd). Uiteindelijk heb je vier bandjes of vier lintjes.
6. Zet het midden van de bandjes op vier plaatsen vast aan de korte zijde van de lap.
7. Rol de lap op en knoop de bandjes vast.
Hoe groot je de lap maakt kan je zelf bepalen. Die van mij is ongeveer 50 x 100 cm. De mooie rol die de inspiratie voor dit vormde, was doorgestikt en met een biasband-rand gemaakt en met twee bandjes. Ik weet niet of daar vulling in zat, dus eigenlijk een quiltje is. Die rol lijkt me ook iets steviger.
Maar ik ben hier ook tevreden mee.
Natuurlijk moest er een etiketje op van de Featherweight. De eerste uit mijn winkeltje die ikzelf gebruik. En het is niet eens genaaid met mijn Featherweight. De rol kan morgen mee naar de Featherweight Bee. En de naaimachine is echt geweldig, helemaal goedgekeurd!


zondag 14 augustus 2016

Het Spakenburgse jak.

Al jaren had ik een oogje op een jakje. Een kledingstuk dat tussen een blouse en een jas inhangt. Het is gevoerd, dus twee lagen stof en daardoor warmer dan een blouse of overhemd. Je kan er eventueel ook nog iets onder dragen. Een hemdje of een T-shirt met korte of desnoods lange mouwen. Ik ben nogal kouwelijk, dus dat biedt mogelijkheden!
De lengte bevalt mij ook, net over de kont. En er zit een beetje taille in, dat staat leuk.

De stoffen die gebruikt zijn voor het ene jakje dat ik heb, zijn veelkleurig. Ik neem aan dat het met een doel is, maar of het gebruikelijk was de mouwen op te rollen? 
De buitenkant is van twee blauwe stoffen met bloemetjes. Het grootste gedeelte werd Engeltjes Blauw genoemd. De voering van de onderkant is met grote blauwe ruiten. De bovenkant heeft een effen blauwe voering, maar die zie je helemaal niet als het jak aan is. De mouwen zijn met een klein blauw ruitje en een rood ruitje.
Wat opvalt is dat bepaalde vlakken van een stof niet van één lapje zijn gemaakt. Diverse stukjes zijn aan elkaar gezet, wel keurig volgens het patroon. Je ziet het dus bijna niet. Is dat uit zuinigheid? Spaarzaam omgaan met stukjes stof?

Ik ben aan het meten en puzzelen. Hoe zit het jak in elkaar? Wat is de handigste manier om het te naaien?
Er wordt alleen maar recht gestikt, dus een prima project voor op de vintage naaimachines. De afwerking is met een zoom of doordat er een voering inzit. 

En als je goed kijkt en opschrijft en tekent wat je ziet, neem je ook steeds meer waar. Dat het bovenstuk apart gemaakt is van het onderstuk. Die delen zijn later aan elkaar gezet. Door bepaalde naden krijgt het jakje vorm. Is dat standaard of is dit de manier om de maat en het model aan de draagster aan te passen?
Want aan de binnenkant zie ik nog delen van een stiksel zitten waarmee hef jakje ooit smaller is gemaakt.

Ik pas het precies. Mijn dochter zat het iets te ruim. En mijn lieve ex-schoonmoeder paste het ook, maar het was net aan, zeker bij de boezem. Voor ons alledrie geldt dat de bewegingsvrijheid groot is: de pasvorm is zo dat je armen alle ruimte hebben om te bewegen.

De basis is een rechte lap die van rechts voor naar rechts achter loopt. En nog een lap van links voor naar links achter. Een uitsnijding voor de oksel en de mouwen verlengen. 
De onderkant is ook een rechte lap. Die is eerst helemaal afgewerkt, met voering en al, plooien erin en daarna aan het bovenstuk vast gezet.

Het bovenstukje is aan de voorkant ruimer. Er zitten geen coupenaden in voor de buste, maar die ruimte is gevormd door de naden middenachter iets breder te maken. 

Er is ook ruimte voor de heupen gecreëerd door bij het onderste deel een plooi middenachter en twee plooien aan de zijkanten te maken voor het onderste deel aan de bovenkant van het jakje werd vastgenaaid. Weer de vraag of deze plooien konden variëren of dat het standaard maten waren.
Op de grens van het bovenstukje en onderstuk zit een klein haakje. Bij de detail foto hieronder zie je de oogjes vastgenaaid.
Aan de goede kant van het jakje zitten twee versierde knopen om het haakje te verbergen.
Het haakje zit zo goed verstopt. Ik moet nog uitzoeken waar het precies voor is, maar ik denk om een schort of rok aan vast te maken.
Het jakje sluit met haakjes, ze zitten middenvoor aan de binnenkant van het jak en bij de mouwen.
Zelf heb ik nog nooit haakjes opgenaaid, dus interessant om te zien dat ze niet alleen bij de oogjes vastgenaaid zitten, maar ook nog bij het grote oog. Zo kunnen ze niet verschuiven of omklappen.
Bij de mouwen zit telkens één haakjessluiting. Het haakje aan de binnenkant en het oogje aan de buitenkant van de mouw. Hieronder zie je dat het haakje bij de oogjes en het steeltje van het haakje is vastgenaaid.
De buitenkant van de mouw is van de hoofdkleur van het jakje, maar bestaat uit drie delen. Het stuk met de ronding van de oksel en twee verleningen.
De binnenkant van de mouw is uit verschillende stofjes opgebouwd. De Engeltjes Blauwe stof loopt door vanaf de goede kant.

Ik dacht dat de mouw simpel te maken zou moeten zijn, maar mijn 3D-denken is niet zo geweldig. Dus met een vaatdoekje en spelden heb ik een model gemaakt van hoe het misschien wel zou kunnen.

Dit stuk stof verbeeldt de mouw vanaf de elleboog aan de buitenkant van het jak tot aan de elleboog aan de binnenkant van het jak. De bedoeling is een split in het midden te krijgen en uiteindelijk een mooie afgewerkte mouw.
Eerst wordt de koker gesloten vanaf beide uiteinden tot het latere split.
Dit is het naarbinnen vouwen van een halve mouw.
Hier is dat gedaan. De split is zichtbaar, maar nog niet afgewerkt.
Beide kanten van het split zijn nu gespeld. Dat zou dus in het echt genaaid worden. Daarna weer alles omkeren.
Wat ik al dacht! Best simpel....

Ik ben dus aan het meten en tekenen en nadenken. 

Nog een vraag aan de kledingmakers onder jullie: 

Moet de stof vantevoren gewassen worden? 

Of zal ik alles gewoon iets ruimer nemen i.v.m. de krimp? Ik vind het zo jammer om de nieuwe, stugge en makkelijk te verwerken stoffen eerst te wassen en te strijken...
Maar ja, ik wil ook wel een mooi resultaat!







dinsdag 9 augustus 2016

Een uitje!

I
We gingen vorige week een dagje op stap! Op woensdag naar Spakenburg tijdens de Spakenburgse-dagen is een goed georganiseerde happening. Ik ben niet zo'n held als ik naar een onbekende plaats ga, want waar moet je parkeren etc, maar dit was met duidelijke borden aangegeven. Je parkeert in een weiland, mensen regelen keurig de betaling en wijzen je een plekje. Niet moeilijk dus! Daarna stapten we in de gratis pendelbus die ons in hartje Sakenburg afzette.
We doken gelijk een bloembinderij/brocante/resaurante in voor koffie met heerlijke appelgebak en zaten met andere net zo gezellige mensen aan tafel. De dag begon dus al goed!

Tijdens de Spakenburgse-dagen is er een speciale markt of braderie, hoe je het wilt noemen. Wil je uierzalf of een leren hoed? Het is er!
We hoorden een shanti-koor, zagen dames in klederdracht en genoten!

Het Klederdracht- en visserijmuseum was een van de doelen van dit reisje. Je loopt door het museum met iemand die uitleg geeft en ervaringsdeskundige is! Wat een mooie kleding had die mevrouw aan en ze wist overal iets over te vertellen! Al in de 80, maar nog fit en enthousiast.


Deze kast staat vol met servies dat beschilderd is door een mevrouw. Wat een talent!

Hieronder liggen de gehaakte mutsjes die over een zwarte ondermuts worden gedragen.

Een mandjes-quilt van klederdrachtstoffen. Toch weer iets heel anders. En de diepte die erkregen is door het spelen met licht en donker van de sashings.

Daarna liepen we door Spakenburg om in de handwerkwinkel rond te kijken. Daar verkopen ze ook klederdrachtstoffen.
Deze stoffen hebben allemaal namen, ik weet er nu maar eentje: Engeltjes Blauw.
De stoffen zijn donker en stemmig of licht en vrolijk. Ze combineren verrassend goed!

Deze vond ik zo mooi! Toch nog niets gekocht, maar het is een adres om te onthouden.
Natuurlijk gingen we lunchen. Lekker buiten, want ondanks de dreigende luchten in de ochtend werd het ineens beter weer en kwam er zelfs een zonnetje!

Verder door naar de tentoonstelling Van Ootje's Gôet. Allerlei quilts gemaakt van kleding. Lijkt misschien jammer, maar families die heel veel klederdracht erven van moeder en oma hebben daar niet zo veel aan. Zou je een een kast vol kleding van je moeder bewaren en nog een kast vol van je oma? Dat neemt wel heel veel ruimte in!
Maar combineer al die lapjes tot een mooie quilt, dan hebben die stoffen weer nut en worden zo een dierbare quilt.
Ik houd toch erg veel van deze kleuren!
Het is moeilijk om met foto's te laten zien hoe groot een quilt is. Maar je kan zien hoe mooi ze zijn. Er hangen er heel veel en je hebt nog een week de tijd om naar deze tentoonstelling te gaan.
Zoveel variaties en uitvoeringen!
Ik kocht een jakje bij het Klederdracht museum en nu werd het een sport om de verschillende stofjes terug te vinden in deze quilts.
Bij deze tentoonstelling kocht ik nòg een jakje. We lieten een mevrouw een foto ban ons drietjes maken. Carla staat links op de foto en Saskia en ik hebben ieder een jakje aangetrokken. Er komt nog een uitgebreid verhaal over de jakjes, wacht maar af!

We liepen weer terug naar het opstappunt van de pendelbus en bekeken alle huizen en tuinen. Deze twee kregen van ons de gedeelde eerste plaats! 
Hortensia's vinden de regen van tegenwoordig heerlijk!
Het was een heel gezellig uitstapje en we hebben veel gezien!

Later die week gingen wij naar Ikea en heb ik stofjes gekocht. Het zijn de stofjes op de rechter foto. Stofjes die lijken op de mooie stoffen van de klederdrachten. Voor Project Jak!